Tuesday, May 27, 2008

geloof hen niet - optreden


Weldra meer foto's op www.indenprins.be.
Samen met Marissa, Elise, en Jetje een leuk optreden gehad in Elewijt.
Mijn auto was eigenlijk geen totaal verlies. Allemaal woorden en veel illusie scheppende commentaar maar hij was structureel niet afgekeurd en ik mocht er nog mee rijden. Straf hé. Het heeft wel even geduurd voordat ik dat ontdekte en zelfs kon geloven.
Heb hem dan ook uit de garage gehaald, wat naft in gekapt en enkele carrosserie garage gaan bezoeken. Allemaal zeiden ze dat het te doen was maar de prijs om hem te herstellen varieerde van 800 tot 3000 euro. Een citroen garagist, ik heb een Nissan, heeft er aan geprutst en mijn koffer geforceerd. Na meer dan een uur kon ik die terug sluiten. Conclusie ik rij terug met een gedeukte wagen maar ZOWAT.

Sunday, May 11, 2008

Autoloos

Vorig weekend ging ik op donderdag met Mia naar de Europese Quiltkampioenschappen. Yoko Saito was er alleen donderdag en vrijdag. Ik ging haar thuis ophalen. Mia wees mij de weg tot aan de E34. Daar is het wegdek opgebroken en Mia wist me te vertellen dat het al een tijdje bezig was. We bewonderden vele grote japanse quilts en ontmoetten Wendy Vosters, schrijfster van PatronenPost. Voldaan keerden we terug.
Rie had ook voorgesteld om mee te gaan. Dus aangezien ik enkele boeken wou afhalen en er op zondag ook een vakbeurs was, zou ik met hem nog eens gaan. Mijn Nissan heeft Airco en Rie is eens graag passagier dus vertrokken wij zondag in de vroege namiddag richting Holland.
Op de E34 stonden wij deze keer wel in de file. Flikkerlichten aan en aanschuiven om te ritsen. Zo hoor je vaak op de Radio in de file is er een accident gebeurd. Wel: terwijl we zo stonden aan te schuiven is de Volvochauffeur achter mij een beetje onoplettend en merkt niet dat de auto's terug vertragen. Gevolg hij nadert veel te snel en kan niet tijdig stoppen. Hij trok ook een aanhangwagen. Hij duwt mij even vooruit en ik rem hard genoeg om de auto voor mij niet te raken, maar mijn achterste rechter bumper kreeg de volle klap. Allez uitstappen, alles nagaan, geen gekwetsten maar nadat ik de koffer opende kon ik hem wel niet meer sluiten...
Met een geleende koord binden we de koffer dicht. Terug in de file naar de uitgang deed de auto het nog goed. Dan zijn we maar verder gereden. Op de terugweg nog een toertje gedaan via sas 4 en de toren aldaar beklommen. Mooi uitzicht.
Mijn auto was aangekocht in december 1996, dus oud genoeg. Hij deed het nog heel goed maar zijn waarde verminderde drastisch in die luttele seconden.
Hij wordt als totaal verlies beschouwd, omdat de kosten om hem te repareren waarschijnlijk zeer hoog zouden zijn.
Zo zit ik zonder auto, mijn ouders zonder taxi, Favian zonder leenauto en Eva zonder oefenvoertuig.
Je zie maar. Wat een ervaring. Fijn dat iedereen vrijwilligt om mij een auto te lenen of mij te vervoeren indien nodig.