Vrijdagmorgen was het geruststellend te weten dat alle quilts ophingen. Ik had wel voortvluchtige gedachten over nylondraad die het begaf door het gewicht van de quilts. Maar nee hoor, alles was in orde en we vernamen van onze nachtwacht hoe quilts de bewondering van de leden van de plaatselijke KUNSTKRING al hadden gekregen.
De namen werden erop gehecht en wegwijzers werden aangebracht. 't zonneke was van de partij en Annemie glunderde toen ze de extra quilts buiten aan de wasdraad ophing.
Vanaf 16 uur kwamen er bezoekers. De dames van de BQV en van andere quiltgroepen flatteerden ons door lang te blijven rondkijken en de cafetaria te bezoeken.
Tof is ook hoe vriendinnen onverwacht elkaar tegenkomen op onze expo. Je hoort dan zo'n luide uitroepen. Die vreugde op zichzelf is al de moeite waard.
De meeste van onze vrijwilligers zijn onervaren. Dit is onze eerste tentoonstelling en velen zijn nog nooit naar buiten getreden met hun werk. De bezoekers zijn ook voor hen ongekenden. Maar er hing er een heel gezellige sfeer.
De zalen hangen nokvol en overal hangen er grote (3m op 3m) en kleine quilts. Originele ontwerpen, lesopdrachten en techniek voorbeelden, allemaal bewonderswaardig. Daarbij zou je ook moeten weten over de maaksters van die stukken. Hoe de ene dame jammer genoeg er niet meer bij kan zijn, de andere te slecht ziet om het nog te doen. De oudste 80 is en de jongste 9 jaar. Maar kom toch kijken....
No comments:
Post a Comment